Εισαγωγή Α’ Μέρος


Το βιβλίο που θα διαβάσετε δεν παρουσιάζει -κατά κύριο λόγο- την ιστορία του Γερμανικού Κόμικς, αλλά της Γερμανικής Σχολής Κόμικς.

Τι εννοούμε όταν λέμε πως μια χώρα έχει τη δική της Σxoλή Κόμικς;
Όταν αναγνωρίζoνται «με μια ματιά» οι εθνικές-καλλιτεχνικές επιρροές ενός έργου κόμικς από το σχέδιο, τον τρόπο αφήγησης και όχι από την εθνικότητα, τη γλώσσα αφήγησης ή το όνομα του καλλιτέχνη. Η Γερμανική Σχολή Κόμικς αναγνωρίζεται -κατά βάση και μέχρι πρόσφατα- από τις επιρροές της από το σπουδαίο καλλιτεχνικό κίνημα του Εξπρεσιονισμού. Αυτό, ωστόσο, δεν σημαίνει πως όλοι οι Γερμανοί σχεδιαστές κόμικς «ανήκουν» στη Σχολή της χώρας τους.

Ralf König
O πιο αναγνωρίσιμος και πολυβραβευμένος -παγκοσμίως- Γερμανός σχεδιαστής κόμικς. Ωστόσο τα σχέδιά του δεν έχουν επιρροές από τη Γερμανική Σχολή Κόμικς, αλλά από την Αμερικανική

Για παράδειγμα, οι διεθνούς φήμης Γερμανοί καλλιτέχνες Mathias Schultheiss και Ralf König έχουν -αντίστοιχα- επιρροές από τη Γαλλική και την ανεξάρτητη Αμερικανική Σχολή Κόμικς. Επίσης, υπάρχουν γνωστοί Γερμανοί σχεδιαστές που ακολουθούν τη Βελγική ή την Ιαπωνική Σχολή, όπως η Christina Plaka για παράδειγμα. Το Manga (Ιαπωνική Σχολή) φαίνεται πως ενθουσιάζει μεταξύ των Γερμανών σχεδιαστών κόμικς -κυρίως- τις γυναίκες. Eκτός της Plaka, να αναφέρω ενδεικτικά τα ονόματα των Nina Werner, Anike Hage, Judith Park, Olga Rogalski, το δίδυμο DuO (Dorota Grabarczyk και Olga Andryenko). Από την άλλη, η δουλειά της Αnke Feuchtenberger είναι χαρακτηριστικά γερμανική, είναι η «σημαία» της Β΄ Περιόδου της Γερμανικής Σχολής Κόμικς, που ξεκίνησε το 1989.
Στην απέναντι πλευρά του Ατλαντικού, στις ΗΠΑ, συναντάμε τη δουλειά του Rory Heyes (1949-1983) με τα χαρακτηριστικά εξπρεσιονιστικά κόμικς του ή τον περισσότερο γνωστό συμπατριώτη του, James O’ Barr που δημιούργησε το περίφημο κόμικ The Crow(5) (Το Κοράκι), σαφώς επηρρεασμένος -και αυτός- από τον γερμανικό Εξπρεσιονισμό. Έζησε άλλωστε, ένα μικρό χρονικό διάστημα στο Βερολίνο, όταν αποσπάστηκε εκεί ως πεζοναύτης.

The Crow (Το Κοράκι)
Το διάσημο εξπρεσιονιστικό κόμικς του James O’ Barr (HΠΑ). Το εμπνεύστηκε από τον θάνατο της μνηστής του το 1979, που προκλήθηκε από τροχαίο ατύχημα με μεθυσμένο οδηγό. Για να ξεπεράσει την απώλεια κατατάχτηκε στους πεζοναύτες. Το 1981 αποσπάστηκε στο Βερολίνο και ξεκίνησε να σχεδιάζει το γνωστό κόμικς. Έχει πουλήσει περισσότερα από 750.000 αντίτυπα ενώ το 1994 γυρίστηκε σε ταινία με τραγικά αποτελέσματα. Ο πρωταγωνιστής Brandon Lee, γιος του θρύλου Bruce Lee, σκοτώθηκε στα γυρίσματα, οκτώ ημέρες πριν ολοκληρωθεί η ταινία.
Rory Hayes (Change, 1969)
Ένας ακόμη Αμερικανός σχεδιαστής κόμικς με εξπρεσιονιστικές επιρροές

Συχνά περιγράφουμε αυτή την αισθητική ως «γκόθικ». Δεν είναι σωστή, ούτε ακριβής αυτή η περιγραφή, δίνει, ωστόσο, μια αίσθηση του στιλ του σχεδίου, της αφήγησης και της γενικής ατμόσφαιρας εν τέλει. Μόνο τέσσερις (4) ευρωπαϊκές χώρες έχουν δική τους Σχολή Κόμικς, έξι (6) σε όλο τον πλανήτη! Θα δούμε ποιες είναι αυτές στο αμέσως επόμενο κεφάλαιο.

Μερικοί από τους σημαντικότερους Γερμανούς σχεδιαστές κόμικς. Εκείνοι που βρίσκονται εκτός Γερμανικής Σχολής έχουν επιρροές -κυρίως- από την Αμερικανική, τη Γαλλική ή την Ιαπωνική Σχολή Κόμικς (αναφέρονται εδώ -ενδεικτικά- κάποιες από αυτές). Ωστόσο οι εθνικές επιρροές δεν είναι πάντα ευδιάκριτες

Η εικονογράφηση του βιβλίου
Ίσως να σας φαίνεται οξύμωρο -τουλάχιστον- που επέλεξα να εικονογραφήσω την ιστορία μιας Σχολής Κόμικς.
Υπάρχουν ωστόσο τρεις σοβαροί λόγοι που με οδήγησαν στη χρονοβόρα απόφαση δημιουργίας των σχεδίων:

1. Δεν υπήρχε επαρκές, κατάλληλο ή προσβάσιμο φωτογραφικό υλικό για να συνοδεύσω και να περιγράψω καλύτερα τα ιστορικά γεγονότα που «έκτισαν» την ιστορία της Γερμανικής Σχολής Κόμικς.
2. Τα σχέδιά μου, λόγω της ίδιας τεχνοτροπίας και οπτικής, δένουν την ιστορία. Είναι σχετικά αναγνωρίσιμα στο ελληνικό κοινό, άρα οικεία σε κάποιους αναγνώστες, μια και τα τελευταία χρόνια έχουν εμφανιστεί αρκετά: έχουν πάρει δύο πανελλήνια βραβεία γελοιογραφίας (ένα 2ο και ένα 1ο), έχουν παρουσιαστεί σε τρεις εκθέσεις, μία ατομική και δύο ομαδικές (μία πανελλήνια και μία διεθνή), έχουν γίνει εξώφυλλο στην Athens Voice(6), έχουν δημοσιευτεί στο www.athensvoice.gr, στο www.lifo.gr, παρουσιάστηκαν σε workshops ενώ τον Οκτώβριο του 2017 ξεκίνησαν να δημοσιεύονται στο socomic.gr της ΙΟΝ. Τα σχεδιάζω στο Adobe Illustrator και τα ονομάζω «Οι Κωνικοί Άνθρωποι». Μπορείτε να τα βρείτε με αυτό το όνομα στο Facebook.
3. Με τα σχέδιά μου δεν περιγράφω τις δημιουργίες κάποιων καλλιτεχνών, αλλά τα ιστορικά, πολιτικά και καλλιτεχνικά γεγονότα που συνέβησαν στη διάρκεια της ζωής τους, επηρεάζοντας καταλυτικά το έργο τους.

(5) Το κόμικς και η ταινία Τhe Crow δεν έχουν καμία σχέση -υπάρχει αυτή η σύγχυση- με το ομώνυμο ποιήμα του Έντγκαρ Άλαν Πόε, που γράφτηκε το 1845.
(6) #468, Aφιέρωμα στα Πατήσια

Συνεχίζεται…

© Κείμενο/έρευνα/εικονογράφηση: Μιχάλης Αντωνόπουλος (2013-2017)
Τα δικαιώματα των εικόνων των δημιουργών που παρουσιάζονται και θα παρουσιαστούν σε αυτή την εργασία ανήκουν σε εκείνους. Εδώ δημοσιεύονται μόνο για εκπαιδευτικό σκοπό.
Φιλολογική επιμέλεια: Μαρία Αρβανιτάκη
Απαγορεύεται η αναδημοσίευση χωρίς τη γραπτή άδεια του συγγραφέα και την αναφορά της Πηγής.
Η Βιβλιογραφία/Δικτυογραφία θα δημοσιευτεί στο τέλος της εργασίας.


Αφήστε μια απάντηση

Your email address will not be published. Email and Name is required.

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.