Σφύριζα αμέριμνος το τραγουδάκι «Σφύριξα κι έληξες» του Πάνου Κιάμου όταν είδα μια φανταστική επιγραφή έξω από ένα Πρακτορείο ΟΠΑΠ. «Πληρώστε Εύκολα και Γρήγορα τους λογαριασμούς ΔΕΗ, ΟΤΕ κ.λπ.». Απίστευτο, το μήνυμα αυτό μίλησε μέσα στην καρδιά μου γιατί εγώ ούτε εύκολα μπορούσα να πληρώσω τους λογαριασμούς μου, μα ούτε και γρήγορα. Στη ΔΕΗ π.χ. είχα διακανονίσει έναν διακανονισμό μέχρι το 2030 ενώ τον τελευταίο λογαριασμό της Cosmote εξόφλησα με διακοποδάνειο. Μάλιστα, επειδή δεν έχω σπίτι έβαλα υποθήκη το σπιτάκι του σκύλου και το κλουβί του παπαγάλου.
«Καλημέρα σας!» είπα με ενθουσιασμό στον πράκτορα, έναν κύριο με βαμμένο μαλλί και ψευδοροφή χτένισμα. Δεν μου απάντησε, όπως στα συνεργεία και το περίπτερο. «Πληροφορήστε με παρακαλώ πως γίνεται να πληρώνω τους λογαριασμούς μου εύκολα και γρήγορα; Όχι πείτε μου» επέμεινα ευγενικά. Μου εξήγησε πως το Εύκολα και Γρήγορα αναφέρεται στο ότι πληρώνεις τους λογαριασμούς σου στο πρακτορείο ΟΠΑΠ και δεν τρέχεις στη ΔΕΗ κ.λπ. λες και αυτό ήταν το πρόβλημά μου. Έφυγα απογοητευμένος, ίσως κάτι δεν κατάλαβα.
Λίγο πιο κάτω πέτυχα μια εντυπωσιακή πρώην συμμαθήτριά μου, μόλις έβγαινε από το γυμναστήριο. Έλεος με την κακή μου τύχη. Όποτε συναντώ εντυπωσιακή συμμαθήτρια, συμφοιτήτρια, γοητευτική γειτόνισσα, πρώην που με παράτησε κ.λπ. τυχαίνει -πάντα όμως- να έχω ντύσιμο Μπιρμπίλας: φόραγα ξεθωριασμένο T-Shirt με στάμπα «Κουβάς – Αποφράξεις 24 ώρες», μια βερμούδα αγνώστου πια χρώματος και κάτι Converse που τα φορώ για να κάνω δουλειές στον κήπο ή να σπρώχνω τα κακά του σκύλου στο φαράσι. Επίσης ήμουν τραγικά αξύριστος, λίγο πριν μια ηλικιωμένη κυρία μου φίλησε το χέρι ενώ μου έβαλε και πέντε ευρώ στην τσέπη να της ευλογήσω ένα δελτίο τζόκερ.
Εκανα πως δεν την είδα. «Μιχάλη Αντωνόπουλε εσύ;» μου φώναξε η συμμαθήτρια -δυνατά να ακούσουν όλοι- εγώ χάζευα μια βιτρίνα φαρμακείου ξερωγω, μέτραγα κάτι περιστέρια στα καλώδια, αμέριμνος κι έτσι. «Εγώ» ψέλλισα, κόκκινος σαν τον Κοντονή. Mα πως με αναγνώρισε; «Τι κάνεις;» με ρώτησε. «Είμαι λίγο γριπιασμένος» είπα ψέμματα μήπως δικαιολογήσω το χάλι μου: όποιος δηλαδή έχει γρίπη είναι χάλια και στα ρούχα. «Εσύ; Καλά;». Είπαμε να κανονίσουμε για καφέ, αλλά δεν μου έδωσε το τηλέφωνό της, έφυγε και γρήγορα, θα την ψάξω στο Facebook.
Συνέχισα τη βόλτα μου προς Χολαργό. Είδα έναν μαύρο σκύλο, πήγα να τον χαϊδέψω μα εκείνος με κυνήγησε πίσω στην Αγία Παρασκευή. Σήμερα δεν έχω πολύ καλή διάθεση.