Στην εφορία, αχ


Σήμερα πήρα άδεια από την εργασία μου ώστε να τακτοποιήσω κάποιες εκκρεμότητες με την Εφορία. Να πληρώσω δηλαδή. Όταν έχω συναλλαγή με το Δημόσιο δεν πάω ποτέ απροετοίμαστος, είμαι πολύ προνοητικός. 15 ημέρες πριν, ξεκινάω αυστηρή νηστεία (τρώω αποκλειστικά τριζόνια, πυγολαμπίδες, πασχαλίτσες και πίνω μόνο βρόχινο νερό) ώστε ως άλλος Προφήτης Ηλίας να αντέξω στις κακουχίες που με περιμένουν μέσα σε μια Δημόσια Υπηρεσία.

Επίσης προπονούμαι. Ακολουθώ ένα ελαφρύ πρόγραμμα της Λεγεώνας των Ξένων. Στέκομαι ώρες με το ένα πόδι πάνω, πότε το αριστερό, πότε το δεξί, σαν φλαμίνγκο. Αυτό με βοηθά να μην λιποθυμήσω, περιμένοντας στην ουρά. Κάνω και μια ακόμη άσκηση που βοηθά πολύ στη δοκιμασία της ουράς. Προσπαθώ να κοιμάμαι όρθιος χωρίς να σωριάζομαι. Το καταφέρνω αρκετές φορές και περνάει η ώρα πολύ ξεκούραστα. Βλέπω και ωραία όνειρα: πως δεν είμαι στην εφορία. Επίσης καταπίνω καρτέλες ηρεμιστικών που με κάνουν να μην καταλαβαίνω τι γίνεται γύρω μου. Αυτό βοηθά στο να μην αντιδράσω τη στιγμή που θα ακούσω -μετά από αναμονή τριών ωρών στην ουρά- και όταν επιτέλους φτάσω στο γκισέ: «Όχι εδώ κύριε! Δεν έπρεπε να περιμένετε σε αυτή την ουρά, αλλά σε εκείνη, τη μεγάλη, απέναντι». Τέλος, δημιουργώ φανταστικούς διαλόγους ώστε να είμαι προετοιμασμένος και να λέω έξυπνα πράγματα στους συνουρίτες μου. Με αυτό το κόλπο καταφέρνω πάντα και εντυπωσιάζω. Να σας πω δυο παραδείγματα. Κάποιος από την ατελείωτη ουρά θα φωνάξει σίγουρα «καλά μόνο μια υπάλληλος εξυπηρετεί; Είμαστε δυο ώρες εδώ και δεν έχουμε προχωρήσει καθόλου!». Τότε πετάγομαι εγώ με στόμφο: «κύριέ μου δεν μετρά ο προορισμός αλλά το ταξίδι» και δείχνω σε όλους πόσο μορφωμένος είμαι. Θα πει κάποιος άλλος: «Άντε, πλησιάζει η σειρά μας. Τον φάγαμε τον γάιδαρο.» Ξαναπετάγομαι και λέω: «Όντως τον φάγατε. Γνωρίζετε πως βρήκαν DNA γαϊδάρου σε λουκάνικα της εταιρίας «Μόνο Μοσχάρι»; Και συνεχίζω: «Και μάλιστα σε ποσοστό 98%. Το υπόλοιπο 2% πρέπει να ήταν τα πέταλα και το σαμάρι που αφαίρεσαν. Χαχαχα.» Βέβαια, συνήθως γελάω μόνο εγώ. Τέλος πάντων.

Ξεκίνησα λοιπόν σήμερα να πάω στην εφορία και ενώ σφύριζα αμέριμνος ένα τραγουδάκι της Θώδη βλέπω τη μεγαλύτερη ουρά που είχα δει ποτέ. Τέτοια ουρά δεν συνάντησαν ούτε οι παλαιοντολόγοι στη Χιλή, όταν ανακάλυψαν το σκελετό του Τιτανόσαυρου. Ευτυχώς είχα μαζί μου μια ένεση μεθαδόνης και τη χτύπησα άμεσα πάνω από το μάτι. Την πάτησα πολύ δυνατά ώστε να λοβοτομηθώ κι ένα τσικ για να είμαι περισσότερο ήρεμος. Το κόλπο έπιασε. Όλοι γύρω μου έβριζαν, άλλος έκλαιγε, άλλος ούρλιαζε, δυο τύποι έπαιζαν μπουνιές, τρεις γριές αποτελείωναν έναν εφοριακό με τις μαγκούρες τους. Εγώ χαμογελούσα σαν ηλίθιος, τίποτα δεν με άγγιζε. Κάποια στιγμή έφτασα στο γκισέ, έξω είχε βραδιάσει. Πρέπει να είχαν περάσει πολλές ώρες γιατί όταν ήρθε η σειρά μου δεν θυμόμουν τι ήθελα και που βρισκόμουν. «Κύριε!» μου φώναξε ο λυσσασμένος υπάλληλος. «Δυο τυλιχτά θα ήθελα με σουβλάκι κοτόπουλο. Το ένα με σως γιαουρτιού και ξανθιές πατατούλες, το άλλο με…». «Κύριε! Στην εφορία βρίσκεστε!» με διέκοψε. «Συγνώμη ξεχάστηκα. Ναι… Θα ήθελα παρακαλώ να μου εξηγήσετε γιατί έχω τόσες προσαυξήσεις. Ούτε οι φίλοι μου δεν με δανείζουν με τέτοιο τόκο.». Μου απάντησε πως δεν προβλέπει η θέση του να απαντά σε ερωτήσεις, να πάω στην κα Σούλα, την Υποδιευθύντρια στον 4ο, «αλλά όχι σήμερα γιατί λείπει με 25μηνη άδεια λόγω εγκυμοσύνης της ξαδέλφης της». «Και θα κάνει παιδί η ξαδέλφη της κας Σούλας; Σε τι κόσμο θα το φέρει; Σε αυτόν;! Αααααα!» φώναζα, ανέβηκα στην καρέκλα του έφορου και τραγουδούσα, έχασα κάθε έλεγχο, το κοκτέϊλ μεθαδόνης και ηρεμιστικών είχε σταματήσει να με πιάνει. Με πέταξαν έξω οι σεκιουριτάδες, νομίζω πως τους βοήθησαν και κάτι συνουρίτες μου. Σήμερα δεν έχω πολύ καλή διάθεση.


    Αφήστε μια απάντηση

    Your email address will not be published. Email and Name is required.

    Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.